23 Eylül 2016 Cuma

Bir Başka / Gözde Çıbık


 
Senden öncesine hiç dönemedim ben.

Ardımda hep bir eksik

Türlü hatalar,

Yalnızlığı kucakladığım zamanlar.

Bekledim.

Hatalar verirdi gerçeğin hakkını,

Öğrendim.

 

Şimdi sadece senin için yaptığım hayat kavgam var.

Herkes sevebilir,

Sabah, ayazı

Çöl, yağmuru

Dün, yarını

Karınca, ekmek kırıntısını.

Ama ben, 

Beni incitmen için bile seni seçtim.

Çünkü sensiz olmak, içimin yarısını boş tutmaktı.

Konuk değildin, ne uğurlanır ne de ağırlanırdın.

 

Belki şikayet ettin.

Bilirsin ki, ben yalnızlığı hep çok sevdim.

Tüm yalnızlık konuşmalarımızı yücelttim.

Ama, yalnızlığın seninle koyu olduğunu bilemedim.

Beni özgür kılanın da, 

İyi kılanın da,

Sen olduğunu.

 

Kalbime nihai sözüm 'sen'

Sar diye, yeni yaralar açan ben.

 

Nasıl da bütün güzel zamanlarım elindeymiş,

Sarılmanın anlamı değişmiş,

Kendimi yuvamda hissetmekmiş,

Eğer sevgili herşeyin olmuyorsa, aslında hiçbir şeymiş.

Sesini de suskunluğunu da sevmekmiş.

Soğukta uyanıp pişirdiğim çayın bile anlam kazanmasıymış, varlığın.

Ve tüm her şeyi reddederek,

Adem bilmekmiş seni.

 

Artık eksik gelecekmiş, açık verecekmiş harfler,

Hepsinin üzerini karalayacak,

Tüm dilleri toplayacak,

Ama önce adını bulacakmışım meğer.

Tanrı sınırını, 'ufuk' ta çizmiş

Ben ise, sonsuzluğumu.

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder