Benim Geçmişim Senin Hatıra Defterin / Esin Aykan

Demli  çay severdin mesela, ellerin hareket halindeyken konuşurdun örneğin.

Hiç kimse, hiçbir şey yapacaklarına set kuramazdı,kuralların yoktu.

Çocuklaşan yanını ve öfkeli halini ayırt etmek imkânsız hâle gelirdi çoğu zaman.

Kendine sakladığın her cümlenin “sen“ kısmı içimde büyürken bana bıraktığın aşkla örülü bir yalnızlıktı.

Farkında olmayışın değil, asıl farkında olup duygularımın üzerine basıp gölgesinde yürümendi.

Bekleyişlerim benim bastığım yerde tuzla buz olurken, yazdıklarıma imla hataları eklememe neden oldu.

Gerçekleri görmezden gelen bir korkak rolüne bürüneceğini çok sonra önüme attın.

Yazık..

Sadece varlığınla doğduğunu sandığım güneşin rengi solarken, o renkten kendine gökkuşağı çizip hayaller kurdun..Senin dilediklerin bir bir gerçek olurken kaç anlamlı şarkı, kelime heba oldu.

Var oluşuna tek sıra halinde döşediğim harfleri kendi ellerinle yıktın.Kaç kez denesek de bir daha eski gibi yazamam seni.. Silinir çünkü, zaman bir sünger gibi üzerini örter yazacaklarımın.Hislerim kadar gerçek bir “Hoşça kal” ile kapattım sayfanı, bundan sonra hangi sayfayı çevirirsem çevireyim aynı hikâyeye çıkmaz.Kalemi çoktan bir başkasının eline verdin.Sana dairlerim yalnızca geçmişte kaldı  şimdi, senin içinse geri dönüşü olmayan bir  hatıra defteri.