Son
sözlerin en umutlusu değil midir ? Kimbilir, belki de hala kendime iyi bakmamı isteyecek
kadar seviyordur beni. Ne acıdır, son sözden bile medet ummak. Geçirilen tüm
zamanı, kaderi,’zamanında o kimseye emanet edemediğini’, can çekişen üç
kelimeye teslim etmek..
Bir
zamanlar, sadece bir kez olsun yüzünü görebilmek için yana yana özlediğin o
Sevgili. Yeryüzünün en güzel sesiyken, her sözü büyüyken şimdi işlediği sızı
nasıl da derinden. Halbuki tek kelimesiyle sevinçlerin en büyüğünü yaşatırken,
şimdi uçsuz bucaksız okyanusun derinliklerinde yalnız bırakmak neden ?
Gözlerinde
kitaplar dolusu cümleler bulurken, kendi halinde minicik bir notayken şarkılar
bestelediğiniz,ölüme yürüdüğünüz, kahrolası törelerin altında can çekiştiğiniz,
özlemeye yattığınız,kesik nefesler içinde uyandığınız o Sevgili.
Şimdi
söylemek istediğin tüm sözler içinde kalacak. Gözlerine bakamadan,
kucaklayamadan, boğazının ortasını ikiye ayıracak o düşünceyle başbaşasın. Önce
korkacak, tüm kelimelerin anlamlarını hiçe sayacak, bekleyecek bekleteceksin
hayatı. Geceler dönüp dönüp yalnızlığı üzerine yıkacak. Elin telefonda bir
acabaya muhtaç ‘Sana, ya da en azından
dostluğuna ihtiyacım var’ nasıl
diyeceksin ?
Kendinden
başlayacaksın suçlamaya, herkese her şeye düşman olmaya.
Rüyalarında
ayrılığı bir süre unutacaksın belki ama bir karabasan gibi ruhun kilitli ve her
şeyin farkında olurken bile elden hiçbir şey gelmeyecek. Kimsenin seni
anlamadığını hissedecek, için kuruyana kadar ağlamak isteyeceksin.
Yüreğin çökecek
uzunca bir zaman, ama sen zamanın dostluğuna inanmaya başlayacaksın.
Limanda kaçırdığın
ilk geminin sadece‘o’ olmadığını farkederek, açık denizde savuran fırtınanın yolunu
çizmesine izin vereceksin.
‘Gönül
bıçak yarasına alışır da, ayrılığa alışmazmış’ diyenleri duymayacaksın.
Zamanın
gücünü, acıdan büyük tutarak,acıyı bile yaşayarak tüketeceksin.
Kalbi
yetmeyeni sevmeyecek, önüne duvar olmayanı istemeyeceksin.
Gerçekten
‘Canın içine,Can içinde’ hissettiğine, Can-ı yürekten söyleyeceksin Canımıniçi
kelimesini.
Yeniden
sarhoş olup,kendinden bile daha çok değer verebilecek gücü bulacaksın.
İkinci
baharları unut, her bahar senin İlkbahar’ın.
Küsme
unutana, kızma arayana.
Hayat
nefes aldığın değil, nefesinin kesildiği anların toplamıdır, unutma.
İyi bak
hayatına.
İnsanın ayrılası gelir o kadar güzel olmuş.
YanıtlaSiltebrikler, harika olmus devaminin gelmesi dilegiyle
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilÇok teşekkürler 😊🙏🏻
SilCanım benim çok güzel çok içten, samimi bir yazı olmus tebrikler.
YanıtlaSilÇok güzel gözde tebrik ediyorum 😊
YanıtlaSilTebrikler...
YanıtlaSil