Hikâyeler
Güneş pasifik okyanusunun üzerinde kaybolmaya başladığında tüm
ışıklar sönmüş, ekip toparlanmaya başlamıştı. Mina tüm gün çalışmanın verdiği
yorgunlukla bir an önce eve dönmek için sabırsızlanıyordu. Son kez aldığı
notlara bir göz attı, rüzgârda uçuşan saçlarını topladı ve taksiye doğru
yöneldi. Mina, JPB Sanat Ajansı'nda film setleri ekipman düzenleme sorumlusu
olarak çalışıyordu. Yorucu bir işi vardı, neredeyse haftanın her günü Newyork
dışında çekimler oluyordu. Çoğunlukla klip, kısa film ve reklam çekimleri
alanında iş yapıyordu. Bu nedenle evinde olduğu saatler onun için paha
biçilmezdi. JPB Ajans, merkezi Newyork olan ancak California, Arizona gibi
eyaletlerde de şubeleri olan bir şirketti. Şirketin patronu aynı zaman da
Mina'nın erkek arkadaşı olan Jake Parker Bross'tu. Şirkette ismini Parker'in
baş harflerinden almıştı. Bu hafta sonu San Francisco'da bir klip çekimi yapmışlardı.
Parker genelde bu tarz küçük işler için seyahat etmez, Mina'yı gönderirdi. Bu
hafta da aynen böyle olmuştu. Dört buçuk saat süren bir uçak yolculuğu sonrası
Newyork'a ulaşan Mina önce ofise uğramış çekim ile ilgili raporları genel yayın
yönetmeni Gayla'ya ilettikten sonra doğru Brooklyn'deki evinin yolunu
tutmuştu.
Evin yakınlarındaki bir marketten de en yakın dostları, minik beyaz tüylü
kedisi Darwin ve bir golden olan köpeği Visky için mama ve vitaminler almıştı.
Onlara tüm sevgisini veriyor ve garip bir anne içgüdüsü hissediyordu. Hatta
kedisinden bahsederken 'içine insan kaçmış' diyebilecek kadar onlar ile
anlaşabiliyordu.
Ertesi sabah erkenden kalktı ve Cypress Hill tenis kortuna gitti. Tatil
günlerinin çoğunu spor yaparak geçirmeyi tercih ediyordu. Tenisi sevdiği kadar
voleybolu da çok seviyordu. Okul dönemlerinden kalma lisansı da bulunuyordu
ancak okul ve iş yaşamı derken voleybola pek vakit ayıramamıştı. Spor Mina için
bir meditasyon bir yeniden doğuş gibi bir şeydi. Spor yaptıktan sonra hafiflediğini
ve beyin olarak da tüm stresi attığını hissediyordu. En son Meksika'da
düzenlenen bölgesel bir motor yarışı turnuvasına katılmıştı ve birinci
gelmişti. Hatta Meksika'dan Boston'a üniversite okumak için geldiği zamanda da
beş motorcu arkadaşı ile on sekiz günlük bir yolculuk sonunda Newton'a
ulaşabilmişlerdi.
Mina bir göçmendi babası dış ticaret ile ulaşan bir Meksikalı annesi ise antik
çağa ait fosiller arayan arkeolog bir Türk kadındı. Ama Şükran uzun yıllar önce
Amerikan rüyasını gerçekleştirmişti ve San Antonio Üniversitesi’nde arkeoloji
bölümünde öğretim görevlisi olarak çalışmaktaydı. Bu eyalet Meksika sınırına
çok yakın olduğu için sürekli Santa Catarina'ya gidiyor ve oradaki kazı
araştırma üssünde çalışmalar yapıyordu. Bu sayede de Mina'nın babası ile
tanışma fırsatı bulmuştu.
Mina ise on sekiz yaşında grafik tasarım okumak için Boston'a gitmişti. Ancak
gelişen olaylar ve içinde var olan bir yönetmenlik aşkı ile kısa zamanda
kendini Manhattan'ın cafcaflı ve lüks yaşamının ortasında bulmuştu. Her ne
kadar kendi halinde sıradan bir yaşam yaşıyormuş gibi görünse de aslında içinde
çılgın bir çocuk barındırıyordu. Masum ve utangaç tavırlarının yanında deli
dolu ve hep adrenalini yüksek bir yanı da vardı.
Mina, beyaz tenli, kumral saçlı, uzun boylu yirmi üç yaşında bir kızdı.
Ailesine özellikle de kardeşine çok bağlıydı. Genelde dışarıya kız arkadaşları
ile çıkar, kaba saba erkekleri sevmez ve çoğuna da güvenmezdi. Tanıştığı
insanlar ile ne kadar samimi olursa olsun hep var olan bir ciddiyet duvarı
örüyordu. Onun yaşamındaki bu duvarı kırmak ve gerçekten onun yaşam bahçesi
içinde olabilmek pek de kolay bir iş değildi. Mina kararlarında çoğu zaman hep
on ikiden vursa da, konu aşk olunca aynı şeyden söz etmek mümkün değildi. Zaten
yaşamı boyunca da fazla bir erkek arkadaşı olmamıştı. Son olarak beraber olduğu
Jake Parker ile yaklaşık bir yıldır bir ilişki içindeydi. Parker'ın ukala
tavrı, yönetmen karizması ve hayalini kurduğu meslekten olması Mina'yı en
başlarda çok etkilemişti ancak ilerleyen zamanlardaki Paker'ın kötü
alışkanlıkları, kaba tavırları, umursamazlıkları Mina'nın sevgisini köreltmiş
ve sade bir alışkanlığa çevirmişti. Bazen de korku duyuyordu. Çünkü, zor olan
bu sektörde Parker gibi kendince marka olmuş bir adamın yanında olmak onun için
büyük bir avantaj ve gelecek büyük projeler demekti. Parker'dan ayrılmak tüm
bunlardan vazgeçmek demekti...
Bir perşembe öğleden sonra Mina'nın e-postasına düşen bir mail onu oldukça
heyecanlandırmıştı. Çünkü; JBP Ajans Tamara Solden'ın yeni çekeceği filminin
yapımını üstlenmişti. Tamara dünya çapında filmleri olan ve iki Oscar'ı bulunan
bir efsaneydi ve Mina'yı daha da çok heyecanlandıran şey de filmin büyük bir
bölümün İstanbul'da çekilecek olmasıydı. “İki Dünya Bir Köprü” adı altında,
Anadolu medeniyetlerini Avrupa ve Rönesans dönemine taşıyan bir yol olarak önem
taşımasından dolayı İstanbul konu alınmıştı. Bu çok bütçeli bir film olacaktı.
JBP Ajans ilk kez bu kadar büyük bir proje üstlenmiş ve paranın büyük bir
kısmını kredi alarak karşılamıştı. Bu proje Mina'yı çok sevindirmişti ama Mina
ürküyordu. Başarısızlık onun sonu olabilirdi. Tamara bu filmde Arabistan’dan
köle olarak kaçırılan ve Fransa'ya götürülmek üzere yola çıkan gruptan
İstanbul'da kaçan ve Bizans’a sığınan bir kadını oynayacaktı. Bu yolculuğun
Mina için ayrı bir önemi de annesi Şükran Hanımın İstanbul'da doğması ve
ortaokulu orada okumasıydı. Bu sayede annesinin doğduğu şehri de tanıma fırsatı
olacaktı.
Altı Hafta Sonra;
Tüm yolcular 106 numaralı kapıya doğru ilerlemeye başlamışlardı, Mina okuduğu
dergiyi çantasına koydu ve İstanbul'a gitmek için uçağa doğru gitti. Bavulunda
bol miktarda heyecan, yapılacak işler ve gezilecek yerlerin listesi vardı bir
de hiç vazgeçemeyeceği bir bavul dolusu ayakkabı.
İstanbul'a indikten sonra ilk yaptığı iş Boğaz’da bir restoranda gidip güzel
bir yemek yemek olmuştu. Diğer turistlerin aksine o İstanbul trafiğinden
ürkmemişti ve araba kiralayarak İstanbul'u tanımaya çalışıyordu. İyi motor
sürücüsü olduğu kadar harika bir şofördü ve en çok Ortaköy ve Taksim'i
sevmişti. Filmin çekiminde JPB Ajans’a rehberlik edecek olan Akasya Yapım'dan
Beril Hanım, Mina'ya hem arkadaşlık hem de rehberlik ediyordu. Kısa zaman sonra
Mina tek başına gezintiler yapmaya başlamıştı. Vakit çok iyi geçiyordu. On
beş-yirmi günde bir Parker İstanbul’a geliyor ve işlerin nasıl gittiğini
kontrol ediyordu. Mina bu süre zarfında onu hiç özlemiyordu, sadece okul
arkadaşına emanet ettiği Darwin ve Visky'i özlüyordu.
Set dönüşü günün yorgunluğunu atmak için Beyoğlu'nun ara sokaklarına attı
kendini Mina. Rüzgâr o gün her zamankinin aksine daha sert ve yüzsüzce
esiyordu. Gelen bu sert esintiler Mina'nın ilk gördüğü mekâna girmesine sebep
olmuştu. Fazla lüks olmayan salaş sıradan bir İskoç barıydı burası. Mina
etrafta içen, sigara dumanının havaya üfleyen kirli sakallı birçok adamın göz
tacizi içinden geçerek kendini bara attı ve bir Martini sipariş etti. Barmen
içkiyi büyük bir özenle hazırladı ve Mina'nın gözlerine bakarak servis etti.
Mina bu bakışlardan rahatsız olmuş gibiydi ve yapmacık bir gülümseme ile
geçiştirdi. Az sonra barmen küçük bir tabağa koyulmuş yeşil elma ve koca bir
tuzluk ile Mina'nın önünde yeniden bitiverdi. Elma tabağını Martini bardağının
yanına koydu ve içkiyi yeniledi. Mina'nın en çok sevdiği şeylerden bir tanesi
yeşil ekşi elma ve tuzdu. Sanki barmen onu okumuştu. Bu Mina'nın çok hoşuna
gitmişti ama hiçbir şey belli etmedi. Müzik saatler geçtikçe hızlanıyordu.
Barmenin havalı hareketleri ve mükemmel İngilizcesi Mina'nın ilgisini çekmişti
ve çekinerek de olsa ara sıra onu izliyordu. Bar hafiften sakinlemeye
başlamıştı. Ancak dışarıdaki hava da gittikçe sertleşmişti ve yağmur yağıyordu
Mina havanın dinmesini beklemeliyim diye iç geçirdiği sırada barmen elinde
başka bir bardak ile yeniden geldi. “Bu benim özel kokteylim denemelisiniz
bayan,” dedi. İnatçı Mina önce bu jesti reddetti ama kaba da olmamak için
ciddiyetini bozmadan, “Peki,” dedi ve içkiyi denedi. Gerçekten muazzamdı. Az
sonra Mina'nın gözü barmenin isimliğine takılmıştı, isimlikte 'Scat' yazıyordu.
Bu genelde bir Amerikan ya da İngiliz ismiydi. Çok geçmeden onun Amerikalı
olduğunu öğrendi. Scat yaklaşık üç yıldır İstanbul'da yaşayan bir Amerikalıydı.
Babası Türk bir petrol mühendisiydi. Ancak Scat, Broadway'de dünyaya gelmiş,
orada okumuştu. Eski kız arkadaşı Grace ile ayrıldıktan sonra derin bir aşk
acısı yaşamış ve kendini dünyayı dolaşmaya adamıştı. Kadınlara karşı güveni
sarsılmış, incinmiş ve öz güvenini tamamen yitirmişti. Parasının tamamını
tükettiği için burada barda çalışıyor ve yolculuğa çıkacak parayı biriktirmek
için çabalıyordu. Mina tüm bunları daha sonra öğrenecekti. Şimdilik tek bildiği
barmenin adının Scat olduğuydu.
Yağmur dinmişti, Mina hesabı istedi. Scat hesabı getirdiğinde, “Sen iyi bir
barmensin,” dedi. Scat başını kaldırdı, Mina'yı süzdü ve “Ben barmen değilim,
sadece bir ÇÖPÇÜ'yüm,” dedi. Mina şaşkınlık içinde Scat'a baktı ve “Çöpçü mü?”
dedi. “Evet,” dedi Scat, “ben bir çöpçüyüm. Buraya insanlar gelir, bir çoğu
dertli, streslidir. Adam eşiyle kavga eder, benim barımda içer, içindeki pis tüm
çöpleri bana anlatır, akıtır, küfreder. Ben insanların pisliklerini toplayan
bir çöpçüyüm. Şuradaki insanları görüyor musun, kimin ne derdi varsa bana
akıtır. Kimi karısını aldatır, kim patronu ile ilişki yaşar, kimin cinsel
sorunu var hepsi bende birikir. Bu nedenle ben barmen değilim.” Mina derin bir
dikkat içinde Scat'ı dinledikten sonra, “Peki Mösyö Çöpçü, burada iki saattir
oturuyorum ama ben sana bir çöp bırakmadım. Şimdi ne olacak?” Scat gülümsedi,
sağ elini havaya kaldırdı ve Mina'yı işaret ederek, “Gözlerin,” dedi. “Gözlerin
Matmazel, içime ateş düşürdü ve ben terfi ettim. Evet artık bir çöpçü değil, bu
ateşi söndürmeye çabalayacak bir itfaiyeciyim ben. “Mina kaşlarını çattı,
barmenin kendisine asılıyor olmasından duyduğu rahatsızlığı belli etti ve
“Artık gitmem gerek,” dedi. “Ancak son olarak bir şey soracağım Bay İtfaiyeci,
neden ateşi söndürmeye çabalayacaksın ki?” “Çünkü; itfaiyecilerin görevidir
yangını söndürmek, ateşi ve alevleri engellemek. Ben aşık olamam, içimdeki koru
yeniden canlandıramam, yapamam,” dedi. Mina ukala barmene daha çok kızarak
hızla mekânı terk etti ve Beyoğlu'nun dar sokakları içinde karanlığa karıştı...
Eve vardığında hâlâ barmenin yüz hatları Mina'nın zihnindeydi. Bu onu çılgına
çevirmişti. Ama Scat'ın anlattıklarını da düşünmeden edemiyor içten içe kendine
de itiraf edemese de hoşuna gidiyordu.
Set her zamanki gibi
yorucu geçiyordu. Üç ayı aşkın bir zaman olmuştu, Mina bu süre içinde otelden
eve çıkmıştı. Çekimler, ödemelerdeki bazı geçikmeler nedeni ile sorunlu geçiyor,
ekip çalışanlarının maaşları geciktiği için çatlak sesler yükseliyordu. Mina
ilk kez bu kadar daralmıştı ve o akşam kendini Black Wave Bar’da Scat'ın
karışında Martini içerken buluverdi. Birbirlerini daha iyi tanımaya
başlamışlardı.
Scat Mina'yı ilk gördüğü andan beri hoşlanmaya başlamıştı ancak içindeki derin
yara izlerini bir türlü atamıyor ve aşık olmaktan korkuyordu. Onun barına günde
yüzlerce insan geliyordu, çok seksi ve güzel kızlar, çekici turistler ve daha
bir çoğu. Ancak Mina'da farklı olan olan, onu farklı kılan bir şeyler vardı.
Scat onun kesinlikle bu bara ait olmadığını biliyordu. Tanrı Mina'yı inşaa
ettiğinde en cömert gününde olmalıydı, diye iç geçirdi. Çünkü; onda bir
kusursuzluk, gözlerinin içinde berrak bir huzur vardı. Şimdiye dek onca kadın
ile karşılaşmıştı ama Mina, o başkaydı. Bir morfin misali, Scat'ın tüm
acılarını bir anda kesip atmış ve hayatın ona yeniden gülümsemesine sebep
olmuştu. O gece Scat Facebook duvarına 'Hayat Bana Gülümsüyor' yazacaktı.
İlerleyen saatlerde Scat artık bir yüzsüzlük yapmalı ve en azından bir telefon
numarası almalıydı. Buna giriştiği anda fırçayı yemişti, yediği tek şey fırça
değil içi buz dolu bir bardak Martini de olmuştu. Mina, çok kızgındı. Çünkü
o ne zaman isterse buraya gelecek ama Scat istediğinde ona
ulaşamayacaktı. Mina kontrolün kendisinde olmasını seviyordu. Zaten yeni bir
ilişki yaşaması da şu aşamada mümkün değildi; çünkü hâlâ haritanın bir
köşesinde Parker adında bir erkek arkadaşı vardı. Bu cesaret ve yüzsüzlük
hoşuna da gitse o çizgilerini korumakta kararlıydı. Gece sonunda Scat mutluydu
çünkü Mina'nın dosyalarının içinde yazılı bir e-posta adresi vardı artık
cebinde.
Birkaç gün sonra Parker İstanbul'a geldi ve işler daha da kötüye gitmeye
başladı. Set içinde hesapta olmayan harcamalar ve ortakların yaptığı planlama
hataları Parker'ın kredilerine sekte vurmuştu ve projeden çekilmişti. O
toplantı sonrası Mina ve Parker uzun saatler boyunca tartıştılar. Çünkü Mina bu
film ile başarı yakalamak istiyordu ancak bu başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Mina
artık küçük reklam çekimleri veya klip çekimleri içinde olmak istemiyor, söz
sahibi olacağı, kendi yönetebileceği bir film çekmek istiyordu. Bu nedenle
Amerika'ya geri dönmeyi reddetti. Bir süre burada kalıp, yeni işler
kovalamalıyım, diye düşündü. Gitmek istememesindeki en büyük neden ise hayat
kırıklığıydı. Bu şiddetli kavgadan üç hafta sonra ilişkilerine son
verdiler.
Bu süre içinde Scat, Mina'ya bir e-mail yazmıştı. Mina gereksiz postalar
kutusuna düşen bu maili ancak ikinci haftanın sonunda okuyabilmişti, mesaj
şöyleydi:
Merhaba, bayan beyzbol atıcısı
Bacağıma bıraktığın Martini bardağı morluğu çekiciliği yitirmeye başladı.
Yenisini denemeye ne dersin ? :)
Şaka bir tarafa senin için bir şeyler karaladım, paylaşmak istedim.
Gözlerim dokunduğunda sana usulca sevdim seni,
Yanağını okşadım, içindeki huzuru tüm benliğime çektim.
Farketmedin ama yıllardır unuttuğum bir şeyi, güneşi getirdin karanlık yeraltı
dünyama.
Karanlığıma ışık, ışığıma umut oldun.
Gözlerim dokunduğunda gözlerine, titredi içim, bakmaya korktum, ürkek bir
tavşan gibi kaçırdım gözlerimi.
Ses tonun yaşamımın en güzel ezgisi oldu kulağımda,
Ve sen matmazel unutma çöplerin biriktiğinde bunları toplatmak için bir çöpçüye
ihtiyaç duyacaksın...
Scat Carroll
Mina maili bitirdikten sonra, ilk işi Scat Carroll ismini google'da aratmak
oldu. Bulduğu bir iki sonuç onu şaşkına çevirmişti. Scat bazı tiyatro
oyunlarının yazarıydı ve bir iki yayınevinde yazarlık yapıyordu. Bu onun
ilgisini çekmişti. Maile cevap yazmadı. Şaşkın, karmaşık, üzgün ve yorgundu
Mina...
Hafta sonunda Akasya Yapımdan Beril ile buluştu. Yeni işler hakkında bilgi
almak istiyordu, hem de biraz dertleşebileceği bir arkadaşa ihtiyacı vardı.
Beşiktaş yakınlarında bir cafede buluştular. Mina her zamanki gibi salata
sipariş etmişti arkasından da çikolatalı chesee cake. Mina vejeteryandı ve
sıklıkla diyet yapardı. Sohbet ilerledikçe Mina Beril'e ukala barmen Scat'tan
bahsetti, Beril Scat ismini duyunca yüksek sesle “Black Wave Bar’daki mi?”
dedi. Mina'nın kalp atışları hızlanmıştı. Sen nereden biliyorsun, dercesine
Beril'e baktı. Beril, Scat'ı çok olmasa da tanıyordu. Geçen yıl bir dizi film
için kavga sahnesini orada çekmişlerdi ve Scat arka planda figüran olarak kısa
bir rol almıştı. Mina da onunla nasıl tanıştığını, aralarındaki ilginç ilişkiyi
ve son olarak gelen maili anlatmıştı. Beril bu duruma çok sevinmişti. “Scat
çekici birii hem yazarlık da yapıyormuş,” dedi ve gülümsedi. Bu gülümseme
yaramaz bir çocuk gibiydi. Mina'nın yanaklarının elma gibi kızarmasına sebep
olmuştu. Ancak Mina, Beril ile aynı fikirde değildi. Scat, ukala, güvensiz bir
adamdı. Mina o günün sonunda, yaşamının bundan sonra tepe taklak değişeceğinden
habersiz akşam koşusunu tamamlamış olarak evine gitmişti...
Bir sabah e-postasına yeni bir mail gelmişti. Mesaj kısa ve netti:
Hâlâ birikmiş bir çöpün yok mu Matmazel ?
Bu mesaj Mina'yı güldürmüştü ve az da olsa buzulların erimesini sağlamıştı.
Başını salladı ve peki dedi, peki bay çöpçü demek oyun istiyorsun ?
Mina o sabah e-maili cevapladı.
Çarşamba saat 20:00'de Taksim
The Marmara Otel’in lobisinde olacağım. Seninle görüşeceğim ve bana bir hikâye
yazacaksın. Eğer hikâyeyi beğenirsem, bir randevu hakkı daha kazanmış
olacaksın. Ama beğenmezsem, bir daha beni göremeyeceksin.
Mina hikâyeyi beğenmeyecek olsa bile ikinci bir şansı Scat'a verecekti ama onu
biraz süründürüp eğlenmek ve neler yapabileceğini görmek istiyordu.
Scat mesajını gördüğünce hikâyeyi yazmak için sadece altı saati kalmıştı.
Panikledi, şapşal bir şekilde sokakta dolaşmaya başladı. Ne yazacaktı? Nasıl
bir hikâye olmalıydı? Ya beğenmezse?
Son dört saatte Scat bir şeyler yazmaya sonunda başlayabilmişti ama birkaç
satır yazıp sonra atıyordu. Normalde çok sakin ve her ortamda yazabilen adam
gitmiş yerine şapşal acemi bir aşık gelmişti sanki...
Ve zaman sona ermişti. Mina otelin kapısından girdiğinde üzerinde siyah bir
elbise vardı. Sarı ayakkabılarını sarı beyaz bileklikler ile bütünlemiş,
saçlarını omuzlarından aşağı atmıştı. Harika görünüyordu. Tüm lobiye garip bir
esinti dolmuştu. Scat gözlerini Mina'nın üzerinden alamadı. Mina masaya
oturduğunda, Scat'ın avuçlarının içi terlemişti. “Hoş geldin,” dedi kısık bir
sesle. Gülümsedi Mina, “Hikâyem nerede?”
Scat çantasından bir kağıt çıkardı ve Mina'ya uzattı. Mina kağıda uzun uzun
baktı ve “Hoşça kal,” diyerek masadan kalktı. “Dur lütfen,” diye haykırdı Scat.
“İki dakika otur.” Kağıt bomboştu, tek bir satır bile yazmıyordu, Mina kızmıştı
ve “Oyun bitti,” dedi. “Hayır,” dedi bay çöpçü,”oyunu başlatmak için verdim o
kağıdı sana. Ben hikâye bulamadım. Madem benden hikâye istiyorsun öyleyse
konuyu sen seç ve ben de yazayım,” dedi. Bir süre sessiz kaldı Mina, gözlerini
boş kağıttan ayırmadı. Scat ise heyecanla Mina'yı bekliyordu. Ya istemezse ve
Mina giderse ne olacaktı? Tam bu sırada Mina, kağıda bir şeyler karaladı ve
masaya bırakarak uzaklaştı. Büyük harflerle 'ÖZGÜRLÜK' yazıyordu. Scat
sevinçten haykırdı ve tüm otel lobisindekiler tek başına sevinç çığlıkları atan
bu adama baktılar. Kağıdın alt tarafında da bir sonraki randevunun yeri ve
saati yazıyordu. Pazar sabah saat 10:00'da spor kıyafetleri ile
Maçka Parkı’nda...
O gece Scat sabaha kadar uyuyamamıştı ve yazıyı yazması için sadece iki günü
vardı.
Ertesi gün öğle saatlerine doğru Beyoğlu'na geldi. İş yerine gitmeden önce, boş
boş dolaştı İstiklal’de. Bir şeyler karalamaya gayret etse de beceremiyordu.
Omuzlarında sanki kocaman bir yük vardı. Hep aklında o soru vardı, ya
beğenmezse? Bu nedenle hata yapmaktan korkuyordu. Bunun için cumartesi günü
bardan erken çıktı ve tüm gecesini hikâyeyi yazmaya ayırdı.
Mina'nın iki günü ise yine koşturmaca ile geçiyordu. Sonunda Beril aracılığı
ile kısa süreli bir sette şeflik yapmaya başlamıştı. Ancak onda tüm vücut
hatlarına yayılmış olan bir hırs vardı. Mina Scat için çok fazla şey
düşünmüyordu. Scat onun için minik bir oyundu ve ilerisi belki de tehlikeli
olabilirdi. Çünkü Scat her gece barda içen ve bara gelen tüm kadınlar ile
sohbet eden bir adamdı. Bu yüzden, onu çok önemsemiyordu, ancak ondan
etkilendiği de apaçık ortada idi.
Pazar günü Maçka Parkı yine her zamanki gibi Nişantaşı sakinleri ile dolup
taşmıştı, etrafta köpeklerini gezdiren, sabah sporu yapan yüzlerce insan vardı.
Scat buluşma saatinden bir saat önce parka gelmişti. Parkın içinde sürekli
aşağı yukarı dolaşıyordu çünkü park çok büyüktü ve o Mina ile parkın neresinde
buluşacağını henüz bilmiyordu. Çok geçmeden Mina siyah bir tayt, pembe,
omuzlarını açık bırakan bir bluz giymiş ve saçlarını da at kuyruğu yapmış bir
şekilde karşıda görünmüştü. Scat çok heyecanlıydı. İlk kez Mina'yı saçlarını toplamış
bir şekilde görmüştü; daha önce saçları hep açıktı. Mina bugün her zamankinin
aksine daha çocuksuydu. Masum bir melek gibi, Scat'ın gözlerinin içine bakarak
'merhaba' dediği an Scat kendini okyanusun ortasında özgürce yüzen yunus
balıkları gibi hissetmekten alıkoyamadı. Mina'nın bakışları o kadar derin ve
uçsuzdu ki içinde kaybolmamak ve bu ezgiye kendini kaptırmamak imkânsızdı. Scat
bir anda irkildi ve o da “Günaydın” dedi kısık bir ses tonuyla. Sonra yazdığı
yazıyı uzattı. Mina sağ eliyle, henüz değil, dercesine bir işaret yaptı ve
zarfı almadı. “Hadi biraz koşalım,” dedi. Parkın içinde tanıdık ama yabancı
ikili koşmaya başladılar. Bir yandan da görüşmedikleri bu iki günde neler
yaptıklarını birbirlerine anlattılar. Bir kaç tur sonra, parkın boğazı gören
yakasına oturdular.
Artık, hikâyeyi okuma vakti geldiğinde Scat'ın elleri terlemeye başlamıştı.
Mina, zarfı özenle açtı, ayaklarını uzatıp sırtını Scat'a yasladı ve hikâyeyi
okumaya başladı,
Hiçbir şey ılgın bir kar tanesinin teninde erimesi tadında
kalmayacak,
Acıların olacak yaşamında, yenilgilerin.
Ya güçlü ol, özgürlüğünü al avuçlarına, düştüğün yerden kalk, her defasında
daha kuvvetli,
ya da çekil kenara !
Gitmek gerek bazen, ardına bile bakmadan.
Olmak istediğin şey için, gitmek gerek bazen.
Ya özgür ol, ya da nefsinin kölesi.
Özgür olmalı insan, olabilmeli.
Çocuk olmalı bazen, hiç bir şeye aldırmadan kocaman bir çocuk olabilmeli.
Şimdi ya özgür ol, ya da işte tam tersi ...
Mina yazıyı bitirdiğinde birden sessizleşti. Duygulanmış ve şaşırmıştı ama
belli etmemeye çalıştı. Hala Scat'tın sırtına yaslanmış durumdaydı ve boğaza
doğru baktı dakikalarca. Bu adam gerçekten özgürlüğün ne demek olduğunu
biliyor, diye iç geçirdi. Çünkü; Mina'ya göre de özgürlük yalnızca yolculuk
yapıp dünyayı dolaşmak değil, insanın önce nefsini kontrol altında
tutabilmesiydi. Mina gülümsedi ve Scat'a doğru dönerek başıyla testten geçtin,
diye onayladı. Scat derin bir iç çekti ve elinde fark etmeden sıktığı taşı yere
bıraktı. Daha sonra beraber kahvaltı yaptılar. Saat üç civarlarına geldiğinde
Mina, Scat'ın yeni görevini masanın üzerindeki bir peçete yazarak uzaklaşmıştı.
Artık Scat'ı daha zorlu bir sınav bekliyordu, ikinci hikâyenin konusu,
zamandı...
İki gün sonra Scat saat üçte Beşiktaş vapur iskelesindeydi. Az sonra Mina da
geldi ve selamlaştıktan sonra vapura bindiler. Scat ısrarla Mina'dan telefon
numarası istese de Mina buna yanaşmıyordu. Çünkü o zaman bu oyunun büyüsü
bozulur diye düşünüyordu. Vapurda giderken Mina Scat'tın yazdığı hikâyeyi
okumaya başladı ;
Zaman geçiyor içimden.
Ben seyrediyorum.
Yazmaya çalışıyorum zamanı, gücüm yetmiyor.
Yetişmiyor ellerim geçmişe, uzanamıyorum gelecek zaman dilimine,
Hep bir anın içindeyim, aslında hep olduğum yerdeyim,
Tüm doğrularım çevrelemişken bedenimi.
Geçip giden, gelecek, gelmeyecek, gelebilme ihtimali olan ve gelmeyeceğini bile
bile yine de beklediklerim…
Dünya dönüyor işte.
Zaman geçiyor içimden, ben hep olduğum yerdeyim…
Ben hep an içindeyim, değişse de mevsimler, nesneler ve olgular…
Ben – An - olmanın ötesine geçemedim hiç.
Sadece bir süre sonra, anımdan her geçenin yüreğime bir iz bıraktığını fark
ettim ve sonra yorulduğumu…
Ne garip değil mi? Her zaman – şimdiyi – yaşıyor olmak.
Ama hep bu – şimdi – içinde;
ya geçmiş için yakınıyor, ya da geleceği garanti bile olmayan günler için
çırpınıyoruz…
Ve işte sen de
Hep olduğun yerdesin, farkında değilsin ve olmayacaksın da !
Mina yazıyı bitirdi, özenle kağıdı katlayıp çantasına koydu. Scat Mina'nın
gözlerine büyük bir heyecan içinde bakıyordu, anaokul öğrencilerinin okul
çıkışı annelerini beklemesi gibi an geçmek bilmiyordu onun için. Vapur iskeleye
yanaştı, insanlar inmeye başladıklarında Mina da ceketini omzuna alarak ağaya
kalktı ve vapurdan indi. Scat'ın elini sıktı ve caddenin karşısına giderek bir
taksiye atlayıp İstanbul'un berbat trafiği içinde gözden kayboldu.
Scat'ın dünyası yıkılmış gibiydi, yere çöktü, etraftan insanlar yardıma
koştular ama Scat çok iyi Türkçe bilmediği için derdini anlatamamıştı. Az sonra
insanların yardımı ile bir banka oturdu. İçinde, midesinin üzerinde bir yanma
hissetti, gözleri doldu. Başaramadım, dedi kendine. Denize baktı, parktaki el
ele dolaşan insanları süzdü sonra. Mina'yı henüz kazanmadan kaybetmişti. Oysa
uzun yıllar sonra ilk kez bir kadında huzuru bulmuş onun berraklığına ve
saflığına tutulmuştu. Mina'nın teninin sıcaklığı hâlâ avuçlarındaydı. O gece
pencere kenarından uzun uzun gökyüzüne baktı ve aklında onlarca soru işareti
ile uykuya daldı...
Scat bir iki gün aradan sonra, yine berbat yaşamına geri dönmüş, içkiyle
avunmaya başlamıştı. Mina'ya bir e-posta atmayı düşünmüştü ancak; yenilgiler de
kabul edilmeli diyerek o masum meleği daha fazla rahatsız etmek istemedi. Ben
kötü bir yazarım, dedi.
Bir pazar sabahı kapısına bırakılmış bir film dergisi buldu. Dergiye biraz göz
attı, arka kapağında bir de not vardı.
Hayatımda okuduğum en sert
hikâyelerden biriydi; tebrikler. Yeni konu: Aşk, salı günü akşam saat altıda
Karaköy Balıkçılar Çarşısı’nda.
“Eveetttttttt!” diye
haykırdı. Bu, Mina'ydı. Tam yenilgiyi kabullenmiş ve kabuğuna çekilmek üzere
iken ansızın gelen bu mesaj güneş gibi aydınlatmıştı Scat'tın kararan
hayallerini. Mina Scat'tın yeni hikâyesini de beğenmişti.
Salı günü buluşmadan önce Mina ilk kez heyecanlanmıştı. Daha öncekilerin aksine
bu kez Scat'tın ne yazacağını merak ediyordu. Güneş kızıllaşmaya ve ay ile yer
değiştirmeye başladığı sırada vakit dolmuştu. Scat karşı kaldırımdaki
kalabalığın içinden sıyrılıp Mina'ya doğru yöneldiği anda Mina'nın nefesi
kesilmişti. Scat uzun zamandır kesmediği kirli sakalını ve uzun saçlarını
kestirmişti. Kot ceketi, gözlükleri ve nostalji ayakkabıları ile tam bir film
yıldızı gibi olmuştu. Elinde tek bir tane sarı lale vardı. Mina'nın elini öptü,
dizleri üzerine çökerek laleyi uzattı. Mina bundan hoşlanmıştı. Hemen hikâyesini
sordu heyecanla. Scat, “Lütfen kendini bir saatliğine bana bırak,” dedi.
Hikâyeyi daha sonra verecekti. Mina biraz çekinerek ve ürkerek buna onay verdi.
Az sonra iskeleye yanaşan bir sürat teknesine el kaldırdı Scat, “Buradayım,”
dedi. Mina şaşırmıştı, Scat onun için bir tekne kiralamıştı. Daha sonra
olacaklardan habersiz, tekneye bindi Mina. Sadece etrafında olan biteni,
hayranlıkla izliyordu. Tekne Boğaz’ın ve gün batımının kusursuz manzarası
içinde yol alırken Scat Mina'nın yanına sokuldu. “Belki,” dedi, “bir daha seni
asla göremeyeceğim ama bilmeni isterim ki sen benim için bir tutkusun Mina.
Altüst olan yaşamımdan çıkmama yardımcı oldun, karanlığıma ışık oldun.
Biliyorum hiçbir şey yapmadın, çok az vakit geçirdik ancak sende hep aradığım o
huzuru buldum Mina. Sen gülümsediğinde dünyanın en güçlü insanı ben oldum inan
bana.” Mina, bu sözlerden sonra duygulanmıştı ve yine gülümsedi. Scat'ın omzunu
sıvazladı ve “Ben bir şey yapmadım Scat,” dedi. “Sen iyi bir insansın ve daha
güzel bir hayatı hak ediyorsun ve bu akşam yaptığın jestler beni çok mahcup
etti, gerek yoktu.” Mina sözlerini bitirdiğinde Boğaz turu tamamlanmıştı, tekne
Çırağan Oteli’nin iskelesine yanaştı bu defa. Beyaz şık kıyafet giymiş bir vale
Mina'nın tekneden inmesine yardımcı oldu. Otelin bahçesinden geçerek altın
kaplaması olan bir asansör ile teras katındaki restorana çıktılar. Daha önceden
ayrılmış cam kenarındaki masaya oturdular. Mina'nın şaşkınlığı ve mahcubiyeti
kat ve kat artıyordu. Scat'a dönerek, “Ama böyle olmadı ben şık bir restorana
geleceğimizi bilseydim üzerime daha uygun bir elbise giyerdim,” dedi. Mina
beyaz bir tayt ve üzerine siyah bir t-shirt giymişti sadece ve makyajı da çok
hafifti. Scat Mina'yı dinledikten sonra masanın sağ köşesinde duran bayan
garsona bir şeyler söyledi. Her şeyi önceden planlamıştı. Garson Mina'ya
dönerek, “Benimle gelin bayan,” dedi. Mina bakışlarını Scat'a çevirdi ve “Neler
oluyor?” dedi. Scat son derece sakin bir şekilde Mina'ya “Lütfen sadece
dediğimi yap,” diye küçük bir ikazda bulundu. Garson Mina'yı restoranın
vestiyerinin yanında olan odaya götürdü ve askıda Scat Carroll yazılı olan
elbiseyi Mina'ya uzattı. Bu sizin için, üzerinizi burada değiştirebilirsiniz
efendim, dedi ve kapıyı çekerek dışarı çıktı. Mina yere çöktü ve ağlamaya
başladı, çok mutlu olmuştu, pis ukala ne yapacağını biliyor, dedi kızgınlıkla.
Yavruağzı ve beyaz renklerin bütünlediği elbiseyi titizlikle üzerine giydi.
Sanki özel bir tasarımdı ve terzinin elinden çıkmıştı. Vücut ölçüleri onlarca
prova sonrası hazır hale ancak gelebilen elbiseler kadar iyi oturmuştu. Yine
paketin içinden beyaz, yüksek topuklu bir ayakkabı ve üzerinde melek resmi olan
bir kolye çıkmıştı. Mina aksesuarları da taktı. Aynada kendine baktı. Kalbi
yerinden çıkacak gibiydi. Dolup dolup boşalan gözyaşlarını sildi. Daha öncede
birçok erkek ile beraber olmuştu ancak hiç kimse Mina'ya bu kadar değerli
olduğunu hissettirmemişti. Az sonra salona geri döndü, Scat hayranlıkla uzun
uzun baktı Mina'ya. Güzel bir akşam yemeği yediler, daha çok kaynaştılar. Yemek
sonrası yedikleri cheese cake Mina'nın yediği en güzel lezzetlerden bir
tanesiydi. Daha sonra buraya gelip sık sık bu tadı deneyecekti. “Evet,” dedi
Mina “artık hikâyemi okumak istiyorum. Bu kadar şey yaptın demek ki hikayene
güvenmiyorsun.” “Çok az kaldı,” dedi Scat. Masadan fırlarcasına kalktı,
Mina'nın elinden tutarak bir kat daha yukarıya çıktılar birlikte. Mina
gözlerine inanamadı. Çatı katında kocaman bir helikopter çalışır bir vaziyette
duruyordu. Bu özel otel misafirlerinin boğaz turu yapabilmeleri için kiralanan
bir helikopterdi ve şimdi bu Mina'yı uçurmak üzereydi. Mina, Scat'ın kolundan
çekerek “Ben yüksekten korkarım,” dedi. “Peki uçağa nasıl biniyordun?” dedi
Scat. Birbirlerinin seslerini çok zor duyuyorlardı. “O başka,” dedi Mina.
“Lütfen binmeyelim.” Scat, “Güven bana Minai inan bana ben de korkuyorum ama bu
şehri bir de oradan görmelisin.” Mina tüm cesaretini topladı ve bindiler.
Gerçekten şehrin gece gökyüzünden görüntüsü harikuladeydi. Yer yer esen sert
rüzgar helikopteri salladığında Mina Scat'tın elini daha çok sıkı tutuyordu. Bu
güzel gezinin sonunda, Scat Mina'yı evine bırakmıştı ve ilk kez onun hakkında
bir e-posta adresinden fazlasını öğrenmiş oldu. Mina'yı evin kapısına kadar
bıraktı ve yazdığı hikâyeyi ona verdi. Mina evin kapısından içeri girdiğinde,
bir rüyada olduğunu düşündü. Az sonra çalar saat sesi ile irkilecek, dişlerini
fırçalayacak, üzerini değiştirecek ve servise binerek sete gidecekti. Ama öyle
olmadı. Bu gerçekti. Mina üzerini bile değişmeden hemen Scat'tın yazdıklarını
okumaya başladı:
SENİ YAZMAYI DENEMEK !!
Seni yaşamak, hayallerin hiç bitmeyeceğini hayal bile edememektir,
Okyanusun dibine dalıp saatler sonra oksijene kavuşmak gibi paha biçilmez…
Sana bakmak, hep görüş alanında aşkı görebilmektir, inancı hissetmek,
Her saniye yeniden heyecanlanmak, meraklanmak…
Sana dokunmak,
Yüzyıllar öncesinden kalma bir fosili toprak altından çıkarmak gibi,
Narin, dikkatli, ellerim titreyerek ve usulca…
Seninle olmak, yeryüzünün tüm teorilerini yıkmak gibi,
Koşulsuz, kuralsız, zamansız…
Sana kavuşmak,
Karmaşıklığın ortasında bir mucizeyi keşfetmek gibi, büyülü ve destansı…
Seni öpmek,
Yaşamdaki tüm kırgınlıkları, yorgunlukları bir çırpıda yok etmek ve
Sonsuz bir enerjiyle yeniden doğmak gibi bir şey…
Sana inanmak, avuçlarımı hiç kapatmadan gökyüzüne açmak kadar derin,
Gökkuşağının sekizinci rengini görebilmek kadar aykırı.
Aşkı sende aramak Mina, gözlerinin derinliğinde onu bulmak;
Yeryüzünden taşıp seni kusursuzca inşa eden Tanrıya varmak gibi bir şey…
Ve seni yazmayı denemek, buna cüret etmek, seni kelimelerle ifade etmeye
çalışmak bugüne dek yapılmış en büyük ahmaklıktır…
Cesaretimi bağışla Mina,
Bundan sonra boğazıma düğümlenen tüm cümlelerim sana ‘İfadesiz’
Scat Carroll ...
Son cümleyi okuduktan sonra Mina hıçkırarak ağlamaya başladı. Çok mutlu
olmuştu, bu şiir gerçekten kusursuzdu, çok değerli ve ağır sözler içeriyordu.
Bir erkekten böylesi derin sözler duymak şu sıralar en çok ihtiyacı olan şeydi.
Yazıdaki diğer bir ayrıntı ise gerçekten içten gelerek ve hissedilerek yazılmış
olmasıydı. Mina'yı en çok mutlu eden şey de zaten buydu. O dakikadan sonra
Scat'a daha başka bir gözle bakmaya başlayacaktı...
Bir kahve suyu koydu, elbisesini özenle çıkartıp yatağının üzerine bıraktıktan
sonra, uzun uzun baktı. O gece Mina'nın yüzüne kocaman bir gülümseme
takılmıştı, gittikçe çoğalan. Kahvesini aldı, pencere kenarına geçti ve tüm
olan biteni düşünmeye başladı. Sanki bir şey onu olmak istemediği bir durumun
içine sürüklüyordu. Çünkü Mina henüz aşık olmaya hazır değildi; ancak unuttuğu
bir şey vardı, aşk hep yersiz ve zamansız gelecekti...
Scat'ı düşündü, Amerika'yı, hayallerini ve bu hayallerin içinde Scat'a yer olup
olmadığını sonra.
Gece aydınlığa dönüşmek üzereyken oturduğu yerde uykuya daldı Mina...
Ertesi gün, sette Beril'e tüm olup bitenleri anlattı. İçi içine sığmıyor,
Scat'ı yeniden görmek için sabırsızlanıyordu. Aklına takılan başka bir soru da
Scat'ın dün gece bir servet harcamış olduğuydu ancak Scat'ın bir milyarder
olmadığından emindi. Öyleyse Scat dünya turuna çıkmak için gece gündüz çalışıp
biriktirdiği parasını mı harcamıştı? Bu doğruydu. Üzüldü Mina. Onu en kısa süre
içinde yeniden görmeliydi. Set çıkışında Beril ile birlikte biraz dertleşmek
için bir cafeye oturdular, Mina Scat'ın yazdıklarını okumuştu. Beril imrenmişti
bu yazılara. “Çok şanslısın,” dedi Mina'ya. “Bu adam sana gerçekten çok değer
veriyor.” Az sonra kahve söylemişlerdi, ancak Mina Beril'in tavsiyesi üzerine
ilk kez Türk kahvesi içecekti. Daha önce çok sık duymuş ama denememişti.
Kahveler bittikten sonra Beril Mina'ya “Fal baktırmak ister misin?” diye sordu.
Mina bunun ne olduğunu o ana kadar bilmiyordu. Kabul etti, cafenin ayrı bir
bölümüne geçtiler ve orta yaşlı şişman bir kadının önünde yere çöktüler. Kadın
kahve fincanını eline aldıktan sonra Beril'e, “Sen çık, onunla yalnız
olmalıyım,” dedi. Ancak Beril tercümanlık yapmak için kalmıştı. Kadın Mina'nın
yaşamına ait can alıcı şeyleri hemen söylemişti. Mina şaşkınlık içinde kadının
iri dudaklarından çıkan sözleri dinliyordu. Uzun bir mektup gördü kadın ve çok
sevdiği birisini bir kazada kaybedeceğini. Ancak Beril bunu çevirmemişti. Daha
sonra Mina'nın yüzlerce insan kalabalığı içinde bir hediye, bir paket gibi bir
şey açacağını ondan sonra da hayatının daha aydınlık olacağını, söyledi.
Mina, falcı kadının etkisinde kalmıştı, tüm gün kadının mimiklerini elinin
üzerindeki yanık yara izlerini ve kendinden emin bir edayla, söylediklerini
düşündü. Sanki insan değildi ve Mina'ya kötülük yapmak için gelmiş bir şeytan
gibiydi. Ürktü Mina. O akşam eve gitmeden dışarıda yemek yedi ve garip bir
şekilde Scat'a ihtiyaç duydu.
Eve geçti, Scat'a bir mail yolladı.
Seni görmek istiyorum, en kısa
zamanda, hatta bu maili okuduğun saniye itibarı ile…
Scat'a ait bir telefon numarası yoktu. Artık bara da gitmediğini
biliyordu. Yine de şansını denedi, barın numarasını buldu ama Scat orada
değildi, bir telefon numarası da çalışanlarda yoktu ya da vermek
istememişlerdi. Scat kim bilir ne zaman okuyacaktı bu postayı. Belki günler
sonra...
Umudunu kaybetti Mina. Sil Baştan adlı filmi izlemeye başladı. Çok geçmeden
kapı çaldı, Scat gelmişti. Scat postayı, telefonundan okumuş ve endişe içinde
Mina'nın yanına koşmuştu. “İyi misin?” dedi telaşlı bir tavırla. Mina hiçbir
şey demeden Scat'a sarıldı ve ağlamaya başladı. “Çok teşekkür ederim, teşekkür
ederim, çok teşekkür ederim,” diye tekrarlıyordu. Scat Mina'yı geri çekti,
yanaklarından süzülen yaşları sildi ve sakin olması gerektiğini söyledi. Mina
kendini bir boşlukta hissettiğini ve falcıdan korktuğunu anlattı. Koridordan
oturma odasına geçtiler, Mina biraz daha sakinleşmişti. İçindeki sıkıntı yerini
bir anda huzura bıraktı...
“Ne izliyorsun?” diye sordu Scat, “Sil Baştan,” dedi Mina.” Benim bu filmi
ikinci izleyişim, eğer izlemediysen tavsiye ederim, beraber izleyelim,” dedi.
Çok geçmeden filmi izlemeye koyuldular. Mina, Scat'ın omzuna doğru başını
yaslamıştı. Film yarıya bile gelmeden uyuyakalmıştı. Scat, usulca kalktı onun
başının altına bir yastık koydu, üzerini örttü ve melek kadar berrak uyuyan bu
güzeli izledi. Onun için Tanrı'ya dua etti. Yanağına hafifçe bir öpücük
kondurduktan sonra evden ayrıldı. Çıkmadan masanın üzerine bir de not
bırakmıştı. Sabah altı civarında uyandı Mina, Scat yoktu. Diğer odalara da
baktı ama gitmişti. Uyuyup kaldığı kanepeye tekrar döndüğüne sehpanın üzerinde
ki notu gördü ;
'Tıkanıp kaldığında, çıkmaza girdiğinde yaşamın, tüm duvarlar
üzerine göçmeye başladığında, yeni bir sayfa açmak gerek bazen 'Sil Baştan'
yapmalı, yapabilmeli insan' yazıyordu. Bir de altına telefon numarasını
bırakmıştı Scat. Bu adam gerçekten bir çılgın, diye iç geçirdi Mina.Geceki
filmi hatırladı ve sil baştan dedi, sil baştan ....
O andan sonra yaşam ikisi için de farklı bir anlam kazanmıştı. İstanbul Scat
için berbatlığın ötesine geçmiş ve aşkı ifade başlamıştı. Mina ise eski erkek
arkadaşından kalma bazı travmalar yüzünden Newyork'a geri dönmemiş ve biraz
uzak kalmak için annesinin doğduğu bu şehirde kalmayı tercih etmişti. İkili
ismini koymasalar da bir ilişki içine sürüklenmişlerdi. Bazen iki sevgili gibi
bazense sıkı iki dost gibiydiler.
Günler bu şekilde devam ederken yağmurlu bir İstanbul günü Scat Mina'yı eve
davet etmişti. Leziz yemekler hazırlanmış, ev temizlenmiş ve Mina'nın o çok
sevdiği chesee cake Çırağan Oteli’nden satın alınmıştı. Az sonra kapı çaldı.
Mina kırmızı bir ceket, siyah dar bir pantolon ve dizlerine kadar gelen bir
çizme giymişti. Scat onun bu doğal halini çok sevmişti. Eline aldığı uzun
şemsiye ile de yağmuru simgeliyordu sanki. Scat, Mina'yı içeri davet etti. Mina
biraz üşütmüştü ve hastalanmak üzereydi. Scat bu duruma çok üzülmüştü. Çünkü
onun böyle mutsuz ve hasta olması onun canını yakıyordu. O Mina'yı her zaman
neşeli ve gülümserken görmek istiyordu ve bunun için de ne pahasına olursa
olsun mücadele edecekti. Mina gülümsediğinde, yeryüzünün en güçlü insanı oydu.
Scat mutfağa gitti, ocağa sıcak bir su koydu, suyu içine elma, tarın, zencefil,
defne yaprağı, limon, nane, bal, havuç, rozmari, papatya ve ada çayı atarak
biraz kaynattı. Daha sonra babaannesinden öğrendiği bu bitki çayını Mina'ya
getirdi. Sonra, tekrar mutfağa geçti ve masayı hazırlamaya başladı. Birkaç
dakika sonra Mina elinde boş bardak ile mutfak kapısından içeriye girdi,
hepsini bitirdim dercesine bardağı havaya kaldırdığı anda dibinde kalan bir kaç
damla Mina'nın yüzüne ve saçlarına döküldü, o anki çocuksu utangaçlığı ve hemen
kapıdan geri kaçışını Scat çok sevmişti ve bazı anlar dalıp dalıp onun bu
tavrını aklına getirecek ve içi kıpır kıpır olacaktı. Neyse ki Mina bu çayı
sevmişti. Yemekten sonra Mina Scat'a kötü bir haber verdi. Los Angeles'tan Mc
Galway's Art Production Company 'den bir iş teklifi almıştı. Daha doğrusu
önceden yaptığı başvurusu onaylanmış ve Mina Amerika'nın en ünlü filmlerinin
yapımını üstlenen bu şirkette sanat koordinatörlüğü işini kabul etmek üzereydi.
Bu hayallerine bir adım daha yaklaşması demekti. Çünkü artık filmleri kendi
yönetebilecek ve senaryo akışlarına müdahale yapabilecekti. Sonunda zor da olsa
bunu Scat'a söylemeyi başardı. Mina çok üzgündü, o da Scat'a karşı bir şeyler
hissetmeye başlamış ve her şeyden önemlisi ilk kez bir erkeğe bu kadar güven
duymuştu. Scat'a duyduğu bu güven gerçekten çok derindi, bir baba gibiydi Scat
onun için. Babalar nasılsa evlatlarını asla yarı yolda bırakmazlar ve
çocuklarda bu güvenle yaşamda daha dik dururlar, işte öyle bir histi Mina'nın
Scat'a duyduğu bu güven. Ama diğer bir yanda yabancı olduğu bu şehirde,
hayallerinden uzak daha fazla kalamazdı. Scat uzun uzun dinledi Mina'yı. Ona
kızmadı. Sonuna kadar ona hak verdiğini ve onun için dua edeceğini söyledi.
“Ama eğer istersen,” dedi Scat, “başka bir şehre gidebiliriz. İstanbul'da
kalmak zorunda değiliz, Kore'ye gidelim, Avrupa'ya gidelim nereye istersen
orada yaşayalım,” dedi. Ancak Mina kararlıydı ve bu işi geri çeviremezdi. “Sen
de Los Angeles'a gel Scat,” dedi. “İlişkimizin devamlılığı için bunu yapmak
zorundasın, barlarda çalışmak yerine daha düzgün bir iş bulmalısın.” Scat
Amerika'ya dönmek istemiyordu. Ama Mina'yı kaybetmek de istemiyordu.
“Amerika'da ne iş yapacağım?” diye sordu sonra. “Yazarlık yapabilirsin. Sen benden
saklıyorsun ama ben senin bir tiyatro yazarı olduğunu biliyorum,” “Bu doğru,”
dedi Scat, “ama eskidendi. Artık yazmıyorum ve yıllar sonra ilk kez senin
sayende bir şeyler karalamaya başladım.” “Bence devam etmelisin, sen iyi bir
yazarsın hele ki biraz da üzerine yoğunlaşırsan bir film bile yazabilirsin ve
ben de bu filmi çekerim.” Gülümsedi Scat, bu çılgınca fikir hoşuna gitmişti.
“Denemek gerek,” dedi. Mina'nın övgü dolu sözleri onu mutlu etmişti. Ancak,
gitmek ya da kalmak konusunda bir cevap vermedi. Mina'nın saçlarını okşadı,
yanağına ve dudaklarına usulca öpücükler kondurdu. Mina da buna karşılık verdi
ve kısık bir ses tonuyla “Lütfen gel benimle, hayatımın erkeği ol, beni yalnız
ve güçsüz bırakma,” dedi. O gece ilk kez birlikte uyudular ve yeni bir güne ilk
kez beraber merhaba dediler. Bu his Mina'yı fazlası ile mutlu etmişti. Yeni
güne beraber başlamak. Çünkü; yaşam her daim toz pembe olmayacaktı, karanlık,
sıkıntılı geceler de geçireceklerdi ancak güneşin her sabah doğması ve bunu
bıkmadan her gün tekrarlıyor olması gibi, onlar da tüm karanlık ve zor
gecelerin ardından beraberce uyanıp tüm her şeye göğüs gere bilirlerdi...
Scat, öğleye doğru evden çıkmıştı. Nereye gittiğini Mina'ya söylemedi. Sadece
iki saat sonra döneceğini söylemişti. Evden çıkmadan önce Scat Mina'ya bir
kağıt vermişti. Kağıtta daha önce hiç karşılaşmadığı bir alfabe ile bir şeyler
yazıyordu. Scat bunun ne olduğunu söylemedi, sadece eski bir Katana alfabesi
olduğunun ipucunu verdi. Mina merakla hemen internetin başına giderek bu yazıyı
çevirmeye başladı. Sonuç, oldukça ilgi çekici ve enteresandı. 'Sonu Tanrı'ya
Varan Yolculuklar Düşleyelim' yazıyordu. Bu Mina'nın çok hoşuna gitse de, tam
olarak ne anlam taşıdığını kestirememişti. Bir iki saat sonra Scat döndü. Mina
tüm gün evde kalmış bol bol kitap okumuştu. Scat Mina'nın ellerini avuçları
içine aldı, yanına oturdu, gözlerine bakarak, “Seninle Amerika'ya geleceğim,”
dedi. Tam Mina sevinç çığlığı atmak üzereydi ki Scat ikinci cümleyi patlattı.
“Ancak; tek bir şartım var.” Mina merakla başını salladı. “Amerika'ya gitmeden
önce benimle bir yolculuğa çıkmanı istiyorum,” dedi. “Sadece on beş gün. Sonra
her şey senin, kumanda sende olacak. Ama bana on beş gün ver prenses, seninle
sonu belli olmayan bir yolculuğa çıkmak benim için paha biçilmez.” Biraz
düşündü Mina, “Peki,” dedi, “nereye gideceğiz?” Scat bir süre sessiz kaldı,
Mina'yı öptü, “Seni geçmişe götüreceğim,” dedi. Bu sözden on iki gün sonra Mina
kendini Kahire Uluslararası Havalimanı’nda buluverdi. On beş gün sürecek Mısır
Piramitleri gezileri başlamıştı. Mina'nın en çok gitmek istediği yerlerden
biriydi piramitler ve Scat onun bu isteğini yerine getirmiş oldu...
KRAL SCAT
Kahire'nin piramitler
bölgesi diye adlandırılan yakasında bir otele yerleştiler. Gezinin daha rahat
geçmesi için bir araba kiralamışlardı. Sıcak Mısır günlerinde geçmişe yolculuk
artık başlamıştı...
İlk günlerinde Nil nehrinin batı yakasında bulunan Sfenks piramidini gezmek
için yola çıkmışlardı. Scat da tıpkı Mina gibi piramitlere her zaman ilgi
duymuştu. Şimdi ise bu harikulade yapıtları yakından görecek ve binlerce yıldır
hiç bir araştırmacının çözemediği derin sırlar içinde kaybolacaklardı. Sfenks,
yarı insan yarı aslan şeklinde olan bir piramitti. Aslan güneşi simgelediği
için Mısırlılar tarafından tarih boyunca kutsal sayıldı. Rehber eşliğinde
gezmeye başlamışlardı. Mina Scat'tın elini bir an olsun bırakmıyor, sık sık
fotoğraf çekiyordu. Sfenks piramidinin Firavun Khafre tarafından yaptırıldığı
sanılmaktaydı. İçinde gizli odaların olduğu bu gizemli yapı çok ilginçti,
kışları içi sıcak yazları ise soğuk oluyordu. Mina derin bir hayranlıkla tüm
detayları inceliyordu. En çok, içeri giremedikleri firavunun mumyasının olduğu
oda ilgisini çekmişti. Bu oda yılda sadece iki kez güneş ışığı alıyordu biri
firavunun doğum, diğeri ise tahta çıktığı gündeydi. Muazzam bir matematik ve
olağanüstü bir deha vardı her bir taşında. Günümüz teknolojisinde bile sırrı
çözülemeyen bu yapıları yakından gördüğü için Mina Scat'a minnettardı. Otele
dönüş yolunda Nil nehri kenarında biraz mola verdiler. Karşıda bir kervan
halinde develer ile yük taşıyan yerliler vardı ve onların arkasında dünyanın
yedi harikasından biri sayılan Keops piramidi görünüyordu. O piramitlerin en
büyüğü olmasa da en ihtişamlı olanıydı. Mina onu görmek için sabırsızlanıyordu
ancak o sonraki günlerde olacaktı. Nehir kenarında biraz yürüdükten sonra
güneşin piramitlerin üzerinde dans ederek gözden kaybolmasını izlediler. İlk
kez İstanbul dışında beraberlerdi ve ikisi de inanılmaz mutluydu. Mina her
fırsatta arkadaşı Beril'i arıyor ve yaptığı her şeyi tüm detayları ile ona
anlatıyordu. Scat bu durumu her defasında dalgaya alarak Mina'yı kızdırıyordu.
Scat Sfenks piramidini gezerken kendini geçmiş yıllardaki insanlar gibi
hissetmekten alıkoyamadı ve ileride yazmayı deneyeceği film için kafasında konu
kurmaya başlamıştı...
Ertesi sabah Giza bölgesine gittiklerinden etrafta garip sessizlik vardı. Yılın
bu mevsiminde zaten pek fazla turist gelmiyordu. Garip olan ise yerliler de
ortalıkta yoktu. Sadece gözleri sürmeli telaşlı bir bekçi vardı. O da Arapça
Scat ve Mina'ya bir şeyler söylemişti. İngilizce bilmediği için anlaşamadılar.
Piramidin yüksekliği yaklaşık yüz otuz beş metre civarındaydı. Mina bu yapıta
hayranlıkla bakıyor ve eliyle taş sütunların üzerine dokunuyordu. Çok geçmeden
karşıdan yükselen bir toz bulutu gördüler ve hızla piramidin sekiz metrelik
yüksekliğe sahip kapısından içeriye girdiler. Biraz yürüdükten sonra içerisinin
diğer piramide göre daha sıcak olduğunu farkettiler. Koridorlardan geçtikçe
Mina'nın içine bir ürperti düşmüştü. Scat'a iyice sarıldı. Sanki bastıkları
taşlar hareket ediyor gibiydi. “Daha fazla gitmeyelim,” dedi Mina. Scat da bu
uyarıyı dikkate aldı ve geri dönmeye başladılar. Ancak bir saattir sanki aynı
koridorda geziyor gibiydiler. Scat Mina'nın gözlüğünü aldı ve yere attı. Bir
şey denemek istiyordu. Sonra yola devam ettiler. Taştan koridorlardan
geçmişlerdi ama az sonra Mina'nın gözlüğünün yerde olduğunu gördüler. Dönüp
dolaşıp aynı yere geliyorlardı. Mina telaş içinde ağlamaya başladı. Scat ona
sarıldı ve “Sakin ol,” dedi. “Biliyorsun burada yüzlerce koridor var. Galiba
biz karıştırdık, şimdi yardım çağıracağım.” Ancak; Scat'ın unuttuğu şey içeride
hiçbir elektronik cihazın çalışmadığıydı. Bu olağan üstüydü. Süt bile burada
bozulmadan yoğurda dönüşüyor, kirli su kendiliğinden temizleniyor, yaralar en
kısa sürede iyileşiyordu. Bugün Keops’un içinde mezarı bulunan Firavun
Khufu'nun doğum günüydü ve Mısırlılar öğlen saat on ikiden sonra güneş
piramidin çatısına değdiği andan itibaren üç gün buraya gelmezlerdi. Bu kehanet
yıllarca böyle devam etti daha önce Giza bölgesine araştırma için bu tarihte
giden bilimcilerden haber alınamadı. Bazıları ise maruz kaldıkları yüksek
radyasyon yüzünden kısa süre içinde kanserden ölmüşlerdi. Yol boyunca uyarı
levhaları vardı ancak rüzgâr ve toz bulutu yüzünden Scat bu levhaları
görmemişti. Belki de bekçi de onları uyarmaya çalışmıştı ancak bu da yeterli
olmamıştı. Şimdi Scat ve Mina tarihin tam ortasında bütün kehanetlerin içinde
kalmışlardı ve güneşin piramidin doruk noktasına değmesine sadece kırk beş
dakika kalmıştı...
Az sonra ikisi de yorgun düşmüş ve halsiz hissetmeye başlamışlardı. Koridorun
içi yeşil bir toz bulutu ile kaplandı. Nefes almaları da güçleşmişti. Bir süre
sonra Scat gözlerini açtı. Bayılmışlardı ve telaşla Mina'yı kucağına alarak
koşmaya başladı. Toz bulutu yok olmuş ve kapanan çıkış kapısı da açılmıştı.
Dışarı çıktıklarında Scat çantasından su çıkardı ve Mina'nın yüzüne sürmeye
başladı. Mina da çok geçmeden kendine geldi. Yaşadıkları şoku henüz
atlatamamışlardı. Scat telefonunu çıkardı ama çalışmıyordu. Hemen arabaya
koşmak istedi ama araba yerinde yoktu. Sadece araba değil. Bekçi kulübesi de
yok olmuştu. Scat Mina'yı sakinleştirdi ve kuzey batı tarafında doğuya doğru
ilerleyen bir insan grubu gördüler. Hızla toparlanıp onların peşine düştüler
ama bu olacak gibi değildi, mesafe çok uzaktı. Mina çok yorgun düşmüş ve çok
acıkmıştı, biraz soluklanmak için oturdular. Son olarak bu bölgeden çıkıp Nil
kıyısına ve nehri takip ederek oradan da Kahire merkeze gitmeyi
kararlaştırdılar. Ancak ters giden bir şeylerin olduğu kesindi. Buraya gelirken
gördükleri hanlar, yol boyunca uzanan baharatçılar ve palmiye ağaçlarından eser
yoktu. Boş uzun bir deltanın içinde iki aşık yapayalnızdı. Gün rengini kırmızıya
bırakmaya başlamıştı. Hava kararmak üzereydi. Mina gece yürümenin tehlikeli
olabileceğini söyledi. Güvenli bir yer bulup geceyi orada geçirmeliydiler.
Yaklaşık bir saat sonra dikdörtgen şeklinde yapılmış evlere rastladılar. Daha
çok tapınağa benzeyen bu evler, sanki binlerce yüzyıl öncesine ait değildi.
Yeni inşa edilmiş bir yapı gibi taşları ve toprağı tazeydi. Mina izlediği bir
belgeseli anımsadı ve buranın Hierakonpolis Tapınakları olduğunu düşündü. Ancak
bu bölgenin yarısının toprak altında kalmış olması ve kazı araştırmasından arta
kalan izler görebilmeleri gerekirdi. Oysa bu yapılar tazeydi. Yine de
kendilerini daha fazla tedirgin etmediler. Mina Scat'ın kucağına uzanıp uyumaya
çalıştı. Scat'ta her ne kadar nöbet tutmak istese de o da yorgun düşüp uykuya
dalmıştı...
Sabah gözlerini açtıklarında elleri mızraklı yaklaşık on iki on üç adamın
etrafında çember oluşturduklarını gördüler. Scat onlara durumu anlatmaya
çalıştı. Turist olduklarını, piramidin içinde kaldıklarını ve Kahire merkeze
gitmek istediklerini. Ancak etrafındaki adamlar sadece birbirlerine bakıyor ve
tepki vermiyorlardı. Mina fazlası ile ürkmüştü. Scat'a sıkıca sarıldı ve
sessizce olan biteni izlemeye başladı. Scat adamların İngilizce bilmediğini
düşünmüştü. Ayağa kalkıp, hemen en yakınında duran yarı çıplak saçları örgülü
adama doğru yöneldi ancak bu garip insan geri çekilmeye başladı. Scat'tan
korkuyor gibiydiler. Scat ise çaresiz bir halde elinde tuttuğu kaldıkları
otelin broşürünü onlara göstermeye uğraşıyordu. Olacak gibi değildi. Mina yola
çıkmayı teklif etti. Bu insanlar bizi anlamıyor boşuna zaman kaybetmeyelim,
dedi. Scat'ta aynı fikirdeydi. Tam toparlanıp yola çıkmak üzereyken tapınağın
içine başka bir gurup daha geldi. Hepsi yarı çıplaktı ve çoğunun üzerinde deve
derisinden yapılmış kürkler vardı. Scat diğer gruba da durumu izah etmeye
çalıştı ama nafile. Bu insanlar sanki çağ dışıydı. Grubun lideri gibi gözüken
yaşlı bir kadın Mina'ya sokuldu. Onun saçlarına dokundu. Çantasına,
ayakkabılarına dikkatlice baktı. Mina çok korkmuştu. Yaşlı kadın son olarak
Mina'nın ellerine baktı ve kırmızı ojelerini gördüğü an bir anda şarkı söyleyip
dans etmeye başladı. Diğer insanla rda çığlıklar atarak bu dansa eşlik
ediyorlardı. Scat ve Mina sadece şaşkındılar. Bir başka kadın onlara içinde yeşil
bir sıvı olan topraktan yapılmış bir kase verdi. Sanırım bize yemek ikram
ediyorlar, dedi Scat. Mina ise telaş içinde, “Lütfen Scat, bunu içmeyelim ve
beni bu lanet olası yerden çıkar,” diyerek ağlamaya başladı. Scat ise onu
sakinleştirmeye çabalıyordu. “Bunlar sanırım köylüler olmalılar, korkma. Bizi
buradan çıkaracağım,” dedi. Mina'nın ağladığını gören yaşlı kadın yeniden şarkı
söylemeye başladı. Scat ise verilen bu çorbaya benzeyen yemeği dilinin ucuyla
denemiş ve sevmişti. Çok geçmeden bu ikramı sonuna kadar içtiler ve
açlıklarından eser kalmamıştı. Yerliler yeniden bir çember olup Scat ve Mina'yı
aralarına alarak yola çıktılar. Sonunda eve gidiyoruz diye sevinmişti Mina
yaşlı kadının kendisine verdiği kolyeyi incelerken. Nil deltasının ıssız ve
ürkütücü yolunda ilerliyorlardı. Çok geçmeden tamamı taştan oluşmuş bir
yerleşim yerine gelmişlerdi. Daha önce gruptan ayrılan ve habercilik görevini
üstlenen esmer genç köyün giriş kapısında duruyordu ve elindeki boruyu çalarak
köy sakinlerini uyardı. Scat Mina'ya dönerek, “Baksana sanırım bizim için bir
karşılama hazırlamışlar,” dedi. Mina ise her zamanki şüpheci tavrını takınarak,
“Saçmalama Scat, biran önce eve gitmek istiyorum,” dedi.
Köyün giriş kapısından içeriye girdiler. Yaklaşık beş altı tane taştan yapılmış
evin olduğu minik bir yerleşim yeriydi burası. Mina ve Scat’a tuhafça bakan
yerliler bir halka oluşturmuş bekliyorlardı. Bu halkanın ortasında yanan devasa
bir ateş vardı ve insanlar RA,RA,RA diyerek güneş Tanrıçasının ismini
haykırıyorlardı. Aynı zamanda da ellerindeki ahşap kapların içinde duran kutsal
suyu Scat ve Mina’nın üzerine atarak dua ediyorlardı. Duaları boyunca dans
edip, şarkılar söylemişlerdi. Kendi aralarında kaba bir dil ve ilginç sesler
kullanan bu köy halkı tapınaktaki en güzel evi onların kalması için
hazırlamışlardı. Meyveler, birbirinden ilginç yemekler vardı. Her yerinde ateş
yanıyordu. Scat bu kadar muazzam bir misafirperverlik beklemiyordu açıkçası.
Yine de korkuyorlardı ve sabah olmadan kaçma planı yapmışlardı.
Mina korkunun dışında o gece derin bir hayranlık duymuştu Scat’a. Onun, Mina’yı
koruyan ve sahip çıkan tavırları onu çok etkilemişti. Her şeye rağmen güzel bir
maceranın içinde onunla olduğu için Tanrı’ya şükretti.
Ertesi gün, gün doğmadan yanlarına bolca yiyecek alarak tapınaktan
uzaklaştılar. Ancak hâlâ ters giden bir şeyler vardı. İki gün boyunca bu koca
deltanın içinde hiçbir yaşam belirtisine de rastlamadılar. Yiyecekleri ve
suları da tükenmişti. Duş alamadıkları için kötü kokmaya başlamışlardı, Scat’ın
sakalları da iyiden iyiye uzamıştı. Bir süre daha dayanıp yürüdüler ama sonunda
açlıktan ve yorgunluktan baygın düşmüşlerdi.
Gözlerini açtıklarında binlerce insan kalabalığı içinde taştan çatısı çok
yüksek bir yapının içinde buldular kendilerini. İçinde garip bir sıvı olan bir
kese ile genç iki kadın onların cildine bir şeyler sürüyor ve dua okuyorlardı.
Ne gariptir ki, çok geçmeden yorgunluklarından eser kalmamıştı. Bir din adamı
olan Manetho, Scat’ın yanına sokuldu. Elinde aslan başlı, kadın gövdeli bir asa
vardı. Bu asayı ona uzattı ve onu kolundan tutarak ayağa kaldırdı. Scat
çaresizce hâlâ Kahire’deki otele gitmek istediklerini anlatmaya çalışıyordu.
Ancak bir süre sonra Mina ve Scat MÖ 2500’lü yılların ortasında Firavun Khufu
dönemine denk geldiği zamanların tam ortasında kaldıklarını anlamışlardı. Tüm
bu bilgiye duvar yazıtları, tarım aletleri ve Mina’nın çantasında olan Antik
Mısır Ansiklopedisi sayesinde ulaşmışlardı. Rüya gibi bir gerçeğin tam
ortasındaydılar. Firavun Khufu ölmüş ve Keops Piramidi’nin yapımına başlanmıştı.
Ana Tanrıça İsis’ten uygarlığı idare edebilecek yeni bir firavun dileyen
Mısırlıların dualarına Güneş Tanrıçası RA, çok geçmeden yanıt vermiş Scat’ı
yeni firavun olarak onlara göndermişti. Çünkü bu iki yabancı güneşin tam
battığı yerde, Khufu’nun doğduğu tapınağın paralelinde ve sıradan halka
benzemeyen bir biçimde ortaya çıkmışlardı. Scat ve Mina binlerce yıl öncesinde
yaşayan bu matematik dehası insanların yaptıklarını şaşkınlıkla izleyeceklerdi.
Khufu’nun öğreticisi ve tapınağın rahibi olan Manetho, asayı Scat’a vererek
büyük bir törenle onu yeni firavun ilan etmişlerdi. Durumu delilik sınırında da
olsa kabul edebilen Scat ve Mina krallığın tadını çıkarmaya başlayacaklardı.
Ancak sadece işaret dili ve resimler ile anlaşabiliyorlardı. Bir de bazı
kelimelerin anlamlarını öğrenmişlerdi. Örneğin; birisi telaş içine ‘gurnma,
gurnma’ dediği zaman çok geçmeden yağmur yağardı ve bu yağmur suları
tapınakların çatısındaki kanallar sayesinde mahzenlerde biriktirilirdi. ‘Gilla’
bir memnuniyet ifadesiydi. Kim bir şeyden memnuniyet duysa ‘gilla’ diyordu.
Scat için devasa bir yapı inşa edilmişti. Burası onun sarayıydı artık. İşleyen
sıradışı bir sistemin içinde onu eğlenceli hale getirmeye çalışıyordu. Mina ise
adı Sia olan bir kadının yanında ayrı bir tapınakta tutuluyor, özenle bakılıyor
ve besleniyordu. İki aşık yaklaşık bir ay birbirlerini hiç göremediler.
Tüm uygarlık Güneş Tanrıçası’na şükretmek ve kötü ruhları uzaklaştırmak için
büyük bir törenle ona kurban vermek için hazırlık yapıyordu. Scat bu kurbanın
aylardır tapınakta özenle bakılan Mina olduğunu öğrendiğinde çılgına döndü ve
geceler boyunca yanlarında getirdikleri kitabı okuyarak bilgi ediniyor, taşlara
şekiller çizerek diğer din adamları Abidos ve Sekment’te onu kurban etmemeleri
gerektiğini açıklamaya çalışıyordu. Hal böyle giderken tüm hazırlıklar da devam
ediyordu. Uzun zaman sonra; altı kölenin taşıdığı bir taht ile tapınak dışına
çıktı Scat. Keops’un inşasının olduğu yere götürülmüştü. Gözlerine inanamadı
Scat. Develer, filler, devasa kuşlar ile tonlarca ağırlığındaki taşlar buraya
taşınıyordu. Her biri birbiri içine geçen üçgenler yapılıyor güneş ışınları ve
elde edilen yüksek enerji aynalar yardımı ile bu üçgenlerin içine
hapsediliyordu. Sonra da bu enerji topları piramidin içine özenle yerleştiriliyordu.
Rüzgâr, yağmur, ay tutulması tüm doğa olayları bu yapıya şekil veriyordu.
Mezarları biten firavunun hizmetkârları tek tek öldürülüyor ve diğer yaşamda
Khufu’ya hizmet etmesi için mumyalanıyorlardı…
İki hafta sonra Firavun Scat Mina’yı onun dikkatini dağıttığını ve böyle olunca
da uygarlığı eşit yönetememesinden korktuklarını bu yüzden de güneşten gelen bu
kızı ona geri vermeyi kararlaştırdıklarını anlamıştı. Kurtuluşun tek yolu
onunla evlenmesiydi ve buna da tüm din adamlarının onay vermeleri gerekmekteydi.
Ancak bu çok güçtü, çünkü firavun yalnızca tapınağa ait olan bir kadın
seçebilirdi. Mina ise buraya ait değildi…
Üç ay sonra;
Artık büyük gün gelmişti. Bugün Güneş Tanrıçası’na şükürler sunulacak, dualar
edilecekti. Vakti gelmişti. Eğer ayin yapılmazsa kutsal güneşi
lanetleyebilirdi. Firavun Scat, tüm planını yapmıştı ve Mina’yı kurtarmak için
krallığından vazgeçebilir, kötü ruhlar tarafından sonsuza kadar mahkum
edilebilirdi. Ama o sevdiğinden vazgeçmeyecekti. Mina ise ne olduğundan habersiz,
aylardır Scat’ı görememenin verdiği endişe ve hâlâ bitmek bilmeyen bir rüyanın
içinde olmasından dolayı delirmek üzereydi. O gün yaşlı bilge kadın Mina’yı
özenle giydirmiş, saçlarına yağlar, kokular sürmüştü. Sonunda yaşamın başlangıç
noktası olduğuna inanılan yere geldiler ve şarkılar eşliğinde ayine başladılar.
Mina tam bu karnavalın ortasında, taştan yapılmış bir yatağın üzerine
yatırılmıştı. Çok geçmeden Kral Scat askerleri ile görünmüştü. Din adamları
yanan büyük ateşin yanında sıralı bir şekilde durmuş Tanrılar ve insanlar
arasında köprü oluşturmuşlardı…
Ayin süregelirken güneş en tepeye olması gereken yere ulaştı. Kralın
işaretinden sonra Mina kavurucu sıcakta yalnız bırakılacak ve Güneş
Tanrıçası’na armağan edilecekti. Artık tüm gözler Scat’ta idi. Kral ayağa
kalktı, sağ eliyle çalan davulları ve zilleri durdurdu. En yaşlı din adamı olan
Manetho’yu yanına çağırdı ve ona gecelerdir oyarak işlediği taştan resmi
gösterdi. Resimde Kral Scat bir kadının yanında duruyordu. Bu bir kraliçeyi
anımsatıyordu. Tıpkı eski firavunların eşleri gibi kafasında fil dişlerinden
yapılmış bir taç vardı. Manetho resmi diğer din adamlarına da gösterdi ve
kralın bir kraliçe istediğini anlattı. Scat duraksamadan ikinci resme geçti.
İkinci resimde kavurucu bir sıcak altında kral yerde yatıyordu. Yukarıda Ana
Tanrıça İsis vardı. Kral bu resimde ölmüştü. Üçüncü resimde ise kraliçeden yeni
bir firavun dünyaya gelmişti ve uygarlık bolluk içinde uzun yıllar geçirecekti.
Resimler bittiğinde din adamları kralın demek istediklerini anlamışlardı. Scat
hastaydı ve ölecekti. Yerine bakabilecek yeni bir firavun gerekiyordu ve bunun
için bir eş seçip evlenmesi gerekti. Bilge adamlar buna onay verdiler. Tüm
bekar kızlar ve eşleri ölmüş kadınlar bir kenara ayrıldı. Abidos, kralın yanına
geldi ve birini seç dercesine bir şeyler fısıldadı. Scat, kalabalığa uzun uzun
baktı. Tüm insanlar sessizdi ve gelecek nesilde tapınağı yönetecek yeni kralın
annesinin kim olacağını merakla beklemeye başladılar. Scat tahtından aşağı indi
ve yönünü batıya çevirerek gözyaşları içinde olan biteni anlamaya çalışan
Mina’yı işaret etti.
Tüm tapınak sakinleri şaşkınlık içinde kalmışlardı. Çünkü kral kendisine eş
olarak tapınağa ait olmayan birini seçmişti. Yaşlılar konseyi buna şiddetle
karşı çıktılar. Scat Mina'nın yanına kadar sokuldu, bağlı ellerini çözdü ve
aylardır görmediği Mina'ya doya doya sarıldı, öptü. Mina sadece şoktaydı ve
krala sımsıkı sarılmıştı. Bilge din adamları böyle bir şeyin olamayacağını,
yoksa Tanrıların uygarlıklarını lanetleyeceklerini düşünüyorlardı. Bunu
öğrenmenin tek yolu vardı, o da Mina'nın kendisini tapınaktan biri olduğuna
inandırmasıydı. Tüm herkes çember oldu. Scat Mina'ya güçlü olmasını gerektiğini
söyledi ve asla geri adım atmamalıydı. Kral yeniden tahtına geçti. Çemberin
ortasına devasa bir aslan kafesi getirildi. Eğer Mina hayatta kalıp güneşin
simgesi bu aslanı öldürebilirse artık tapınaktan sayılacaktı. Korkuyordu ama
başka çaresi de yoktu. Çalan davullar son vuruşunu yaptıktan sonra kafesin
kapısı açıldı. Dev aslan kükreyerek hızla tapınağa ait olmayan bu kızın üzerine
doğru atıldı. Mina elindeki mızrağı karşıya doğru uzatarak diz çöktü,
kıpırdayamadı. Aslan Mina'nın etrafında çemberler çiziyordu. Oturduğu yerden
kalktı Mina, olan biteni endişe içinde izleyen hayatının erkeğine baktı.
Tanrı'ya dua etti. Hızla aslanın üzerine koşmaya başladı, tek bir hamle hakkı
vardı. Eğer bu hamle ölümcül olmazsa, yaralı aslan saniyeler içinde onu
paramparça edecekti. Bu çirkin ve lanet olası yaratık ile göz göze geldi.
Davullar ve çan sesleri giderek yükseliyordu. RA, RA, RA diye güneş
tanrıçasının adını haykıran kalabalık aslanın birazdan kızı ezip geçeceğinden
emindi. Ancak; öyle olmadı, Mina tüm gücü ile hayvanın kalbinin üzerine bir
mızrak darbesi vurdu. Büyük bir acı içinde kükreyen aslan Mina'nın üzerine
doğru gitmeye devam etti. Bu hamlesi mızrağın kalbine daha sert bir şekilde
saplanmasına neden oldu. Çok geçmeden aslan çemberin sol tarafına yığılmıştı.
Manetho'nun işareti ile tapınağa kabul edilen Mina, kendini harika
hissediyordu. Scat onun bu savaşçı tarafını ilk kez görmüş ve olağanüstü
bulmuştu. Koşarak tahta çıkan Mina, Scat'a sarıldı ve “Bensiz bir uygarlık mı
yönetecektin sen?” diyerek gülümsedi. Tüm tapınak insanları da yeni kraliçeye
boyun eğdiler ve ona şükranlarını sundular. Güneş Tanrıçası’na da kurban olarak
aslan hediye edilmişti.
Ertesi gün büyük düğün için herkes hazırdı. Tüm tapınak dualarla, kutsal
yiyeceklerle donatılmıştı. Mina için ikinci bir taht inşa edilmişti. Baş
hizmetkârı olarak kendisine aylardır özenle bakan Sia'yı seçmişti Mina. Çok
geçmeden Kral Scat yeni kraliçesini Tanrıların ve tüm halkın huzurunda ilan
etmişti. Tacını başına taktı ve dudaklarına kocaman bir buse kondurdu...
O anda yükselen alkış seslerinin içinde Mina, sahneye doğru yöneldi, yine her
zamanki gibi büyüleyiciydi. Yavaş adımlarla sahneye çıktı. Eski bir film
yıldızı olan Patrick Beunwey'den Oscar Ödülü aldı. Evet Mina'nın filmi yılın en
iyisi seçilmiş ve Oscar kazandırmıştı. Mikrofonu eline alan Mina çok
heyecanlıydı. Gözlerinin içi parlıyordu. Kısa bir teşekkür konuşmasının
ardından bu filmin yazarı ve baş mimarlarından biri olan erkek arkadaşı Scat'ı
sahneye davet etti. Scat yine alkışların arasında podyuma çıktı. Artık dünyanın
zirvesindeydiler. Mina'nın hayalleri gerçek olmuştu ve Scat'tın yazdığı
'Hikâyeler' adlı filmin yönetmenliğini üstlenerek artık Oscarlı bir yönetmen
olmuştu. Mikrofon Scat'ta iken kenarda BCM ajansın muhabiri Daniel bu filmin
nasıl yazıldığını sormuştu. Scat bu başyapıtın nasıl oluştuğunu anlattı. “Bir
öğleden sonra Mina, ahşap kokan bir restoranın bar kısmında oturuyordu. Canı
sıkıkın ve hüzünlüydü. Ona boş bir kağıt verdim, hadi ortak bir hikâye yazalım,
dedim. Şaşkınlıkla yüzüme baktı. Ona bu kağıda krakterler, mekanlar, olgular
yazmasını söyledim ve ben de bunu hikâyeye dönüştüreceğim. Bu bizim hikayemiz
olacak, dedim. Mina ilk cümleyi yazdığında bu hikâye çoktan başlamıştı.”
Hollywood'un ukala artistleri sahnede duran bu çömezleri alkışlıyordu. Tam bu
sırada, sahneye gelen bir kemancı Mina'nın en çok sevdiği şarkıyı çalmaya
başladı, Scat Mina'nın önünde diz çöktü, cebindeki yüzüğü çıkararak, “Benimle
evlenir misin Mina, hikâyemin, masalımın prensesi olurmusun?” dedi. Flaşlar
ardı ardına patlıyordu, tüm salon bu şapşal aşıklara imreniyordu. Mina
gözyaşları içinde, “Evet, evet, evettt” diye haykırmıştı. Scat Mina'nın
yüzüğünü parmağına taktı. Dans etmeye başladılar, tüm ünlülerde eşlerini dansa
kaldırarak onlara eşlik etmişlerdi. “Aslında,” dedi Scat, “sana MÖ 2560 yılında
bir tapınakta evlenme teklif etmeyi planlamıştım.” Gülümsedi Mina, hayatının
erkeği ile dünyanın zirvesine çıkmış ve olağanüstü bir evlilik teklifi almıştı.
Sanırım daha iyisi olamazdı.
