24 Mart 2017 Cuma

Gündelik Hayat / Volkan Özaltın


Uyandıracağım yine yarın afyonu patlamamış güneşi,

Sıcak yatağımdan soğuk suya vuracağım yüzümü

Yine aynı saatte işeyeceğim

Boktan boktan sabah haberleri açıkken

Bir iki dilim ekmek kızaracak utancından

Alelacele çayımı yudumlayacağım.

Bağcıklarımı bağlarken işe yetişmenin telaşı saracak

Kapıyı kilitlerken kombiyi açık bırakmanın kaygısı…

İkircikleneceğim ama dönmek için çok geç olacak

Dışarıda yağmur ve soğuk…

Durmayan ilk dolmuşa söveceğim

Nolur alsan hayvan oğlu hayvan? diyeceğim

Sonra biri duracak…

Bineceğim.

Sonra birini daha alacak,

Sonra birini,  birini daha…

Derken,

Tıklım tıkış olacak her yer

Birkaç dakika önce ne olur alsan diyen ben

Bütün ikiyüzlülüğümle

Eeh yeter ama diye şoföre sinirleneceğim

Aynı saatte kahve içmeye gideceğim ofiste

Aynı saatte isteyecek vücudum sigarasını

Meme isteyen bir bebek gibi…

Ivır zıvır müzikler çalacak radyoda

Farkına varamayacağım çoğu zaman

Penceremdeki gökyüzünün…

Çoğu zaman konuşmayı tercih etmeyeceğim

Saklayacağım en güzel kelimeleri

Akşam yazacağım şiir için

Sevmeyi unutacağım gün boyunca ,

Okkalı küfürler edip söveceğim ona buna

Yumuşacık bir piyano duygularımı geri verecek

Kendi hayatımın kahramanı olacağım geceleri…

Durmadan yazmak için

Sonra biri seslenecek evden

Gündelik işler yüzünden

Ayın sonunu hatırlayacağım birden

Saatler on ikiyi vurduğunda

Bir kurbağaya dönüşeceğim yeniden

Yine bir günü devirmek için

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder