Kadın olmak,
en az bir
kez haysiyet yoksunu erkeği tanımayı,
yalanı
sevmeyen kalbine, yalancıyı sokmayı
gerektirir.
Aşık olmak
kendinden kopmak demektir.
Bunu, sadece
sevdiğine muhteris duyan kadın bilir.
Bir gülüş
bile kadın için hicap sebebidir,
muamması
yoktur,
tüm
cümlelerinin pirüpak kelimesine saklar sevdiğini,
hürriyetini
emanet etmesini de bilir, lal olup gitmesini de.
Bir zamanlar
tahayyül etmeye bile kıyamadığını,
katiyen
aklına sokmamayı da bilir.
Bilir ki,
aşığın
mevsimi hazandır, dilbazınki bahar.
Bilir,
şahsiyet
için haysiyetten vazgeçeni de,
mütemadiyen
münhasır kalanı da.
Sanmayın ki
aşkın yolundan aklıyla geçer,
Saadeti
evvela kalbiyle seçer.
Kadının asla
haksızlığa yoktur zaman aşımı,
sükût içindeyse,
tahammülü,
tecellisini sabırsızlıklıkla beklediği içindir.
Yegane yolu,
kendisine inananlardır.
Gücünü
sabırdan,
intikamını
hafızasından alır.
İyiyi
kötüden,
yarasını
derinden ayırır.
Vefasızı
fedakarlığından,
huzuru
affından tanır.
Ve inanır,
mukadder
olanı değiştirmeye yetmez,
kimse,
hiç kimse.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder